Agility - sport, w którym pies kierowany przez właściciela ma do pokonania tor przeszkód.
Albinos - zwierzę z dziedzicznym, niepożądanym brakiem barwnika (pigmentu) skóry i włosa.
Aportowanie - przynoszenie przedmiotów (jak dzika zwierzyna, a także rzeczy człowieka) przez psa, przeważnie na polecenie.
Arlekin - maść, w której barwnik jest miejscami rozjaśniony (na białym lub szarym tle nieregularne czarne plamy).
Blue merle - maść o charakterystycznie rozwodnionej barwie, gdzie na jaśniejszym popielatym tle występują czarne lub czekoladowe plamy różnej wielkości i nieregularnego kształtu.
Buszowanie - szukanie dzikiej zwierzyny w zwartych zaroślach przed strzałem.
Chorągiew - długie włosy na spodniej stronie ogona.
Chromosomy - nosiciele czynników dziedzicznych - genów. Pies ma 39 par chromosomów.
Chrząstka nosa - trufla nosa, czubek nosa.
Cieczka - okres rui u suki, zwykle co 6 miesięcy.
Coursing - niegdyś gonienie żywych zajęcy z dwoma chartami. Obecnie gonienie sztucznego zająca ciągniętego zygzakiem. Oceniana jest zręczność i szybkość psa.
Czynnik marmurkowatości - gen dziedziczny, powodujący rozmycie barwy i łaciatość na skórze oraz częściowe lub całkiem niebieskie oczy. Łącząc dwa psy marmurkowe, możemy otrzymać szczenięta z wadami lub niezdolne do życia.
Czystość rasy - typowe dla rasy cechy są przekazywane rodzeństwu przez rodziców czystych rasowo.
Dysplazja stawu biodrowego - nieuleczalna wada panewki stawu biodrowego, prowadząca do bolesnych zmian w jego obrębie.
Fafle - wargi psa.
FCI - Międzynarodowa Federacja Kynologiczna, organizacja patronacka krajowych związków kynologicznych na całym świecie.
Fenotyp - cechy organizmu, będące wynikiem współdziałania genotypu i warunków środowiska.
Garbonos - widziany w profilu bardzo uwypuklony grzbiet nosa (np. u nullteriera, borzoja).
Głos - specyficzne szczekanie psów gończych na polowaniu przechodzące w wycie.
Głoszenie zwierzyny - ujadanie psa tropiącego na zwierzynę bez widzenia jej; oznajmianie głosem obecności zwierzyny.
Głowa jabłkowata - okrągła mózgowioczaszka, o kształcie jabłka, u niektórych miniaturowych psów rasowych, np. chihuhua.
Grzbiet karpiowaty - grzbiet bardzo wygięty do góry, np. u buldoga francuskiego.
Grzywa - długi, delikatny włos na głowie tworzący czuprynkę, np. u nagiego chińskiego grzywacza, dandie dinmont teriera.
Guz piętowy - kość piętowa.
Guz potyliczny - wyrostek potylicy; wyrastająca do tyłu kość na przedłużeniu kości ciemieniowej czaszki, u niektórych ras bardzo silnie rozwinięta (cech pożądana).
Hodowla - celowe kojarzenie psa samca i suki z zamiarem otrzymania potomstwa o pożądanych cechach rodziców.
Inochód - równoczesne stawianie do przodu dwóch lewych lub dwóch prawychnóg (charakterystyczne dla bobtaila).
Klapy (flafory) - zwisające uszy psa myśliwskiego, np. u spanieli.
Kłąb - najwyższy punkt tułowia, położony na szczycie łopatek.
Kojarzenie kazirodcze - łączenie zwierząt blisko spokrewnionych (rodzice-dzieci, rodzeństwo między sobą).
Konstytucja - stan określony przez predyspozycje i wpływy środowiska, zależny od gatunku, rasy, płci i warunków zewnętrznych.
Kopiowanie - kurtyzowanie ogona i uszu, obcinanie.
Krycie - zapładnianie suki.
Księgi rodowodowe (hodowlane) - prowadzone przez związek kynologiczny organizacji patronackiej. Zawierają wszystkie dane o każdym psie wyhodowanym zgodnie z regulaminem hodowlanym tego związku. Na podstawie ksiąg rodowodowych można prześledzić pochodzenie psa od początku zarejestrowania psa w księgach rodowodowych. Jest to potwierdzeniem hodowli w czystości rasy.
Kufa - pysk psa od stopu.
Kynologia - nauka o psach.
Laktacja - okres wydzielania mleka w gruczołach mlecznych u suki w czasie ssania szczeniąt.
Łałok - podgardle.
Łapa kocia - okrągła, zwarta łapa z wysklepionymi palcami.
Łapa zajęcza - łapa owalna, płaska.
Maska - przeważnie ciemniej pigmentowane partie wokół kufy (np. u leonbergera, mopsa) lub na czaszce.
Maść dropiata - na białym, popielatym lub dereszowatym tle występują bardzo gęsto rozsiane, troche rozmyte, drobne, czarne, ciemno- lub jasnobrązowe centki.
Maść trójbarwna - przeważnie na czarnym tle występują białe i czerwonorude znaczenia (np. u sheltie) lub na białym tle czarne i czerwonorude plamy (np. u beagle).
Miot - wszystkie szczenięta urodzone w czasie jednego porodu.
Odmiana - grupa psów tej samej rasy różniąca się specjalnymi cechami lub określonymi właściwościami, np. charakterystycznym umaszczeniem lub długością włosa.
Odszukiwanie postrzałków zwierzyny drobnej - praca psa myśliwskiego polegająca na samodzielnym podjęciu tropu postrzelonej zwierzyny drobnej, zaaportowaniu jej lub wskazaniu myśliwemu, gdzie można ją znaleźć.
Owłosienie - długi włos na uszach, piersi, kończynach, brzuchu i ogonie.
Oszczekiwacz (ogłaszacz) znalezionej martwej zwierzyny - pies, który po znalezieniu martwej zwierzyny pozostaje na miejscu i nieprzerwanym szczekaniem wzywa myśliwego.
Oznajmiacz - pies, który znalazł to, czego szukał (dziką zwierzynę - pies myśliwski lub człowieka - pies ratownik), wraca wtedy na obroży z przymocowanym wisiorkiem w kufie i następnie prowadzi przewodnika do rzeczy znalezionej.
Oznajmiacz znalezionej martwej zwierzyny - pies wraca do myśliwego i prowadzi go do miejsca, gdzie leży martwa zwierzyna.
Pies lawinowy - pies specjalnie wyszkolony do odnajdywania ludzi pod lawinami.
Pies obrończy - pies, który zaliczył obrończy kurs szkoleniowy I, II lub III stopnia zdanym sprawdzianem.
Pies stróżujący - duży obronny pies do ochrony stad przed drapieżnikami.
Pies ratownik - pies do odnajdowania ludzi pod ruinami lub zagubionych w terenie, posiadający specjalne wyszkolenie zakończone egzaminem.
Pies pasterski - przeważnie średniej wielkości, bardzo wytrzymały i zwinny pies do utrzymywania stada w gromadzie i zaganiania.
Pies zaganiający - pies do zaganiania stada na dużych odległościach z jednego miejsca w drugie, np. bouvier, rottweiler.
Pies zaprzęgowy - pies w typie szpica hodowany do ciągnięcia sań.
Pigment - barwnik występujący w tkance.
Piąty palec (wilczy pazur, ostroga) - piąty pazur na kończynie powyżej łapy, przeważnie zredukowany. Niektóre psy mają go standardowo, np. beauceron. Uwagę trzeba zwrócić na przycinanie pazura, aby nie wrastał.
Pióra - długie włosy na tylnej stronie kończyn przednich.
Płoszenie - tropienie zwierzyny w trudno dostępnym terenie przy pomocy oczy i uszu (wykorzystanie górnych wiatrów), bez uwzględniania natomiast jej śladu.
Podgardle - luźna skóra po spodniej stronie szyi.
Podpalanie - jasne znaczenia na ciemnej sierści, np. żółty lub rudy rysunek regularnie rozdzielony na czarnym tle, np. u dobermana, rottweilera.
Podszycie - miękkie, gęste, przeważnie krótkie, delikatne włosy, stanowiące warstwę termoizolacyjną.
Polowanie parfors - polowanie konno ze sforą psów na żywą zwierzynę (w niektórych krajach zabronione).
Portki - długie włosy na tylnej stronie uda.
Praca na farbie - szukanie postrzałka na sfarbowanym tropie (po śladzie krwi). Niektóre psy myśliwskie dzięki swojemu doskonałemu węchowi mogą odnaleźć trop jeszcze po 40 godzinach.
Praca podziemna - wchodzenie psa pod ziemię do nor lisów, borsuków i królików.
Pręga grzbietowa - pasmo ciemniejszych włosów wzdłuż kręgosłupa, np. u mopsa.
Przodozgryz - siekacze żuchwy wysunięte są do przodu.
Przedziałek - białe pasmo sierści od czaszki do czubka nosa.
Rasa - podgrupa gatunku obejmująca wszystkie osobniki o określonych cechach oraz właściwościach i przekazująca je swojemu potomstwu.
Ridge - pasmo sierści na grzbiecie rosnące w przeciwnym kierunku.
Rodowód - dowód pochodzenia psa rasowego, wystawiany zawsze przez urząd prowadzący księgi rodowodowe, zawiera informacje o pochodzeniu psa.
Sfora - duża ilość psów trzymana do polowań (np. foxhoundy, beagle).
Słabizna - miękka część między żebrami a udem.
Stop - krawędź czołowo-nosowa.
Stójka - zatrzymanie się psa przed zwietrzoną zwierzyną w charakterystycznej postawie z uniesioną przednią kończyną w zgięciu; w takiej pozie pies czeka na nadejście myśliwego.
Sucha szyja - szyja psa o przylegającej skórze, bez luźnych fałd i warstwy tłuszczu.
Szata sznurowa - długi włos skudłacony i spilśniony tworzący długie sznury (np. u puli, komondora).
Szata - okrywa włosowa psa utworzona z podszycia i włosa pokrywowego; w zależności od struktury włosa rozróżniamy szatę długowłosą, krótkowłosą, gładkowłosą, szorstkowłosą, twardowłosą lub kosmatą.
Tropowiec - pies wyszkolony specjalnie do rozpracowania trudnych śladów (tropów) po zaliczeniu odpowiednich egzaminów pracy.
Trymowanie - wyskubywanie martwych włosów w celu nadania sylwetce psa kształtu opisanego we wzorcu (np. u foksteriera).
Tyłozgryz - siekacze żuchwy są cofnięte i dotykają podniebienia twardego szczęki.
Uszy - u psa mogą byś stojące (szeroko osadzone, długie, u góry zaokrąglone, np. u buldoga francuskiego); stojące z końcami lekko załamanymi do przodu (np. u collie); półstojące; załamane; tzw. płatki róży (załamujące się do środka przy końcu, górny i przedni kraj załamany na zewnątrz i do tyłu, widoczne wnętrze ucha, np. u buldoga, greyhounda); stojące tulipanowe.
Uzębienie - u psa składa się z 42 zębów (22 na górze i 22 na dole): 6 siekaczy, 2 kłów, 8 przedtrzonowców, 4 trzenowców u góry i 6 na dole. U psów występuje zgryz nożycowy, cęgowy, przodozgryz i tyłozgryz.
Wiosenne próby polowe - podczas nich ocenia się wrodzone właściwości myśliwskie młodocianych psów ras myśliwskich.
Włos długi - szczególnie długi włos okrywowy, w zależności od rasy z podszyciem lub bez niego.
Włos twardy - krótki do średniej długości włos szczeciniasty o bardzo gestym, miękkim podszyciu (np. u owczarka niemieckiego).
Wysokość w kłębie - mierzona od ziemi do końca kłębu w linii pionowej.
Włos kosmaty - kręcony włos ze skłonnością do filcowania się.
W zakosach - sposób zachowania się psa podczas polowania; pies utrzymuje podczas polowania pewną odległość od myśliwego i wraca do niego "w zakosach".
Wzorzec - charakterystyka rasy. Wzorzec sporządzany jest przez związek kynologiczny kraju pochodzenia rasy. Jest on zatwierdzany przez FCI i wiążący przy ocenie psów tej rasy we wszystkich krajach na świecie należących do FCI.
Zad - tylna część grzbietu psa od ostatniego kręgu lędźwiowego do nasady ogona; tworzy go kość krzyżowa, obie kości miednicy i okrywające mięśnie.
Zgryz cęgowy - siekacze szczęki stykają się bezpośrednio z siekaczami żuchwy.
Zgryz nożycowy - siekacze żuchwy i szczęki zachodzą na siebie.
Zgryz krzyżowy (przemienny) - siekacze szczęki i żuchwy nie są ustawione równolegle, ale ich listki krzyżują się wzajemnie.
Znaczenie - wszystkie regularne i nieregularne plamy oraz rozmycie barw na sierści.
Zwierzyna drobna - sarny, zające, króliki, lisy, borsuki.